ప్రకృతి లోగిలినుంచి మనల్ని మనం వెలి వేసుకొని
పట్నంలో ఏదో మూల బొమ్మా బొరుసులకి ముడివేసుకొని
బ్రతుకుకు దూరంగా బ్రతుకుతెరువు బరువు మోస్తూ
అద్దిన ఇంటివాసనలు ఆవిరైపొగా మిగిలిన గొడల దాపున
అంటుకుంటున్న కాలం చలి మంటని భ్రమిస్తూ
పైపై పూతల కింద పులుస్తున్న మనల్ని మరుస్తూ
ఎటొ ఎందుకో, ఆలోచించక చెసే పయనం
కోకిలను చూస్తూ చేసే గార్ధబ గానం.