A Complex God

If GOD does not exist HE has to be invented --- voltaire
yes...
Complex numbers were invented for real(ity) problems.

opinion

A Name!
draws to us, many faces,
and for each, we draw us, an opinion...
out of OUR knowledge, interactions and hear-say!!

an eye blind to correctness
and another lame to update
we see, we weigh, we treat!!!

From years...
I am abode to many fears.
like rats, they multiply
leaving scabs, that never dry!
devouring my thinking, my peace and my existence.

I know... at courage's corner, cosmic cures lie!
what i don't is, why am i not making a try?

Fear

Fear
On its own, It drinks us dry!
drains every bit of life out of us
and leave us ..... an hollow brittle shell.

But; one more look at it will change you
coz, only it can drive us closer to our true self
only it shows us what we really are...
It blows off every layer of lie, you put on.... over yearsss

So, list what you feared, and look.
look into each one, pass through and past it.
Then shall you discover the truth,
Then shall you be alive.

ఏం కని జనియించెనీ ఆశలు
ఏకమయ్యే దారిని చూపవే ప్రియతమా
నీ కని నే వెదుకని క్షణమే లేదని
ఏ మని నే పలుకను తెలుపవే స్నేహమా

ఙ్ఞాపకాల చిరు జల్లుతో తీరునా
ఈ ఒంటరి ఎడారి దాహం!
ఎన్నాళ్ళిలా ముల్లల్లె నరకం?
కన్నీళ్ళకు రాదా ఇక అంతం?

At the mid night hour...
the crickets and the roaches were singing uninterrupted
the corner spider was weaving unbothered
& the around the lamp, were the light lovers immersed
in their quest for enlightenment...
but in my world created by my senses and self
something was not cruising along

the moon at his brightest
was quietly patrolling the night skies
the city lights were in usual routine of challenging the starry night
but something was not as it should be

the distant whistle drawed
my attention to the train's conversation with the rails
& here the tap seemed to have ensured the droplets rhythm
but something was certainly out of step

Everything else seems to have a course
so, that something should be... me!!
not a step in any direction
stagnant... shallow.
and the reason
a
passionless
self.

పేపరు ముక్క

ఎప్పుడు కలిసావో నీవు, ఈ పుస్తకానికి
ఎన్నాల్లనించి ఇలా అతుక్కుపొయావో? ఈ పుస్తకానికి!

ఎన్ని వూసులు చెప్పుకున్నారో ...
ఎంత అనుబంధం పెంచుకున్నారో ...

పని లేని, ఆలోచన లేని ఓ చేయి...
మిమ్మల్ని, ఈ ముక్క- ఆ పుస్తకంగా, వేరు చేసింది.
కనరాని మరో వేదనను జగత్తుకు జత చేసింది.

అంతరాత్మ

నన్ను చంపేస్తున్నాడు... చంపేస్తున్నాడు!
మౌనంగా రోదించినా మీకు కనబడట్లేదా?
గొంతు చించుకు అరచినా మీకు వినబడట్లేదా?

ఎప్పుడూ ఇచ్చానే గాని ఆడిగింది లేదు
తోచినది చెప్పానే గాని పెత్తనం చేయలేదు
ఐనా చంపేస్తున్నాడు ...
మెల్లగా --- మె ...ల్ల...గా ...

నా ఆవేదన నన్ను చంపెస్తున్నాడనే కాదు
ఎవ్వరూ అడగట్లేదే అని ..
ఇన్ని ముఖాలు వీడు మారుస్తున్నా చీ కొట్టట్లేదే ?
ఎందుకు అసహ్యించుకోట్లేదు !! మీ...రూ... హంతకులేనా?